Naaimachine
Blijf op de hoogte en volg yvonne
22 Februari 2013 | Kenia, Msambweni
Paar verslagen achter elkaar, omdat we even geen internet hadden!
Donderdagochtend tijd voor de wondverzorging dus weer op pad met verbandtas, teiltjes en ontsmettingsmiddel. De man is altijd zo blij en behulpzaam en met zijn voeten gaat het ook goed , gelukkig maar voor hem en voor ons(doen wij het toch goed).
Nog even gekeken hoe het met een ouder stel ging, de vrouw had lepra aan handen en voeten en begon een heel verhaal te vertellen, jammer genoeg sprak zij geen engels en wij geen swahili. Haar man zagen wij niet en weten ook niet hoe het met hem gaat. Misschien dat er maandag iemand meekan die het voor ons kan vertalen.
Tijdens de pauze op school gespeeld met de kinderen en daar wordt je toch stoffig van, soms komen kinderen bij je zitten en dan willen ze je aanraken of tegen je aanleunen af en toe echt aandoenlijk. En sommige kinderen kijken eerst even voordat ze naar je toekomen maar dan ook gelijk blijven plakken.
Het blijft zo leuk als wij aankomen dat de kinderen dan onze namen gillen!met van die hoge kinderstemmetjes, Christa Yvon! Wij gaan ze missen dus nog even niet aan denken al zijn wij wel bezig om een soort van afscheidskadootje te maken(snoepjes en stickers en wat vouwwerkjes).
Vandaag ook geholpen in de keuken met het schillen van papaya, wat een zwaar werk en warm!
zittend op een laag bankje , de vrouwen daar zitten op de grond(kom ik echt niet meer overeind) en voor ons een een oven waar een giga pan op staat! en dit voor zeker 65 kinderen !
Maar als je de kinderen ziet en hoort eten ! dat maakt alles goed!
En eindelijk van onze gastvrouw Phoebe kookles gehad, chapatti maken, een soort van pannekoek(lijkt een beetje op rotivellen) niet heel moeilijk maar je moet het even gezien hebben en alweer zittend nu echt op de grond ha ha ben blij dat niemand mij omhoog ziet gaan! en de pannekoeken bak je hier op een plaat bovenop een pot gevuld met houtskool, echt op zijn Afrikaans!
Vrijdagochtend weer tijd voor het herstellen van de uniformpjes, de leraar van de naaiklas was nu wat minder enthousiast omdat wij niet van plan waren geld te geven voor de hulp. Ook wij moeten er hard voor werken en veel mensen denken hier toch dat wij iedereen wel kunnen sponseren! Zij zien ons toch als rijke Europeanen .
Maar al koste het ons wat moeite met de trapnaaimachines, uiteindelijk kregen wij het voor elkaar en lopen er nu weer wat meer kinderen er netjes bij.
Als ik weer thuis ben ga ik genieten van mijn supersnelle naaimachine, genoeg ganga's gekocht waar nog even een zoompje in moet. Ganga's zijn lappen stof die hier door de vrouwen worden gebruikt als omslagdoek, pareo, hoofddoek en zo kleurrijk echt gweldig om te zien.
Tussen de middag helpen wij altijd met het uitdelen van het eten, de kinderen staan eerst in een lange rij om hun handen te wassen, sinds kort is er een echte kraan in de tuin, dan nemen zij plaats op de grond, krijgen hun bordje en moeten dan wachten tot alle kinderen zitten , gaan dan bidden en vallen dan aan , er is geen bestek dus de kinderen eten met hun handen, tussendoor lopen er kippen en kuikens rond en een verdwaald katje.
Als een kind klaar is neemt hij of zij het bordje mee naar buiten en spoelt het daar om in een grote emmer, gelijk handjes en mondje schoonmaken en hop naar een juf om daar een beker water te drinken. bedenk nu maar hoe het water eruit ziet na 30 kinderen en dan moet de andere helft nog komen!
Vrijdag is de school om 2 uur klaar dus ook voor ons is het dan weekend:)
Donderdagochtend tijd voor de wondverzorging dus weer op pad met verbandtas, teiltjes en ontsmettingsmiddel. De man is altijd zo blij en behulpzaam en met zijn voeten gaat het ook goed , gelukkig maar voor hem en voor ons(doen wij het toch goed).
Nog even gekeken hoe het met een ouder stel ging, de vrouw had lepra aan handen en voeten en begon een heel verhaal te vertellen, jammer genoeg sprak zij geen engels en wij geen swahili. Haar man zagen wij niet en weten ook niet hoe het met hem gaat. Misschien dat er maandag iemand meekan die het voor ons kan vertalen.
Tijdens de pauze op school gespeeld met de kinderen en daar wordt je toch stoffig van, soms komen kinderen bij je zitten en dan willen ze je aanraken of tegen je aanleunen af en toe echt aandoenlijk. En sommige kinderen kijken eerst even voordat ze naar je toekomen maar dan ook gelijk blijven plakken.
Het blijft zo leuk als wij aankomen dat de kinderen dan onze namen gillen!met van die hoge kinderstemmetjes, Christa Yvon! Wij gaan ze missen dus nog even niet aan denken al zijn wij wel bezig om een soort van afscheidskadootje te maken(snoepjes en stickers en wat vouwwerkjes).
Vandaag ook geholpen in de keuken met het schillen van papaya, wat een zwaar werk en warm!
zittend op een laag bankje , de vrouwen daar zitten op de grond(kom ik echt niet meer overeind) en voor ons een een oven waar een giga pan op staat! en dit voor zeker 65 kinderen !
Maar als je de kinderen ziet en hoort eten ! dat maakt alles goed!
En eindelijk van onze gastvrouw Phoebe kookles gehad, chapatti maken, een soort van pannekoek(lijkt een beetje op rotivellen) niet heel moeilijk maar je moet het even gezien hebben en alweer zittend nu echt op de grond ha ha ben blij dat niemand mij omhoog ziet gaan! en de pannekoeken bak je hier op een plaat bovenop een pot gevuld met houtskool, echt op zijn Afrikaans!
Vrijdagochtend weer tijd voor het herstellen van de uniformpjes, de leraar van de naaiklas was nu wat minder enthousiast omdat wij niet van plan waren geld te geven voor de hulp. Ook wij moeten er hard voor werken en veel mensen denken hier toch dat wij iedereen wel kunnen sponseren! Zij zien ons toch als rijke Europeanen .
Maar al koste het ons wat moeite met de trapnaaimachines, uiteindelijk kregen wij het voor elkaar en lopen er nu weer wat meer kinderen er netjes bij.
Als ik weer thuis ben ga ik genieten van mijn supersnelle naaimachine, genoeg ganga's gekocht waar nog even een zoompje in moet. Ganga's zijn lappen stof die hier door de vrouwen worden gebruikt als omslagdoek, pareo, hoofddoek en zo kleurrijk echt gweldig om te zien.
Tussen de middag helpen wij altijd met het uitdelen van het eten, de kinderen staan eerst in een lange rij om hun handen te wassen, sinds kort is er een echte kraan in de tuin, dan nemen zij plaats op de grond, krijgen hun bordje en moeten dan wachten tot alle kinderen zitten , gaan dan bidden en vallen dan aan , er is geen bestek dus de kinderen eten met hun handen, tussendoor lopen er kippen en kuikens rond en een verdwaald katje.
Als een kind klaar is neemt hij of zij het bordje mee naar buiten en spoelt het daar om in een grote emmer, gelijk handjes en mondje schoonmaken en hop naar een juf om daar een beker water te drinken. bedenk nu maar hoe het water eruit ziet na 30 kinderen en dan moet de andere helft nog komen!
Vrijdag is de school om 2 uur klaar dus ook voor ons is het dan weekend:)
-
23 Februari 2013 - 10:07
Vera:
Hoi hoi,
Geweldige verhalen, geniet er echt van.
Nu maar lekker van de kinderen , de warmte en van dat lauwe zeewater genieten, je zal ze nog missen. Ook wel blij dat jullie weer gauw naar huis gaan, mis jullie ook.
xxx, vera -
23 Februari 2013 - 14:07
Willeke Zeijlemaker:
Hey Yvonne,
Wat lees ik allemaal leuke belevenissen zeg.Super!
Fijn dat jullie ook nog naar het bejaarde echtpaar zijn geweest.
Jullie weten jullie heel nuttig te maken, wat mooi is dat!
Het schiet nu al weer op voor jullie. Geniet er maar van en vooral ook van het mooie weer!
De hartelijke groeten aan iedereen.
Weet je al hoe het zit met het zeil op de boot?
Heel veel plezier!
Veel liefs,
Willeke -
24 Februari 2013 - 13:07
Gabrie:
ach Von wat zal het moeilijk zijn voor jullie om weer terug te komen; volgens mij ben je helemaal in je element daar maar ook ik ben blij dat je weer terugkomt hoor. Wat een prachtige foto's trouwens, geniet ervan en sterkte!! -
25 Februari 2013 - 09:53
Rina:
Hoi Von, De laatste loodjes zijn aangebroken Geniet er nog zoveel mogelijk van. Ik kan niet wachten om je verhalen en foto's te horen en zien en om weer een bakkie met je te doen. Groetjes en sterkte bij je afscheid. -
25 Februari 2013 - 11:42
Janna:
Lieve Yvon,
Eerst maar even bijgelezen na een druk weekend. Wat heerlijk dat jullie je daar zo lekker voelen. Ik heb wel het idee, dat jullie op een ideaal stekkie zitten met zee en zwembad onder handbereik! Fijn om te zien, dat de wondbehandeling resultaat begint te hebben, dan weet je waar je het voor doet!! Ik heb niks meer gelezen over die enge, onderhuidse beestjes? Is dat aan jullie deur voorbij gegaan of is het een verdrongen trauma :-) ? Geniet nog van je dagen in Kenia en stop maar wat zon en warmte in je koffer!! Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
