APDK
Blijf op de hoogte en volg yvonne
14 Februari 2013 | Kenia, Msambweni
Vandaag met de groep van de Sociaal Safari naar het strand geweest, APDK is een revalidatiecentum met een klein schooltje.
30 kinderen, 18 begeleiders en 11 vrijwilligers, dit was wel nodig met deze kinderen. De meeste kinderen hadden een lichamelijke handicap en na bv een operatie aan een klompvoet gaan ze hier revalideren, sommige kindjes hadden toch ook een geestelijke beperking, soms voor ons lastig in te schatten.
De kleine kinderen vermaakten zich prima met een badje en wat schepjes en harkjes, wij hoefden ze alleen maar te ondersteunen en vooral mee te spelen, alleen maar blije kinderen:)
De grotere kinderen hadden het onderling gezellig met elkaar en zij hielpen elkaar ook onderling.
De kinderen hadden allemaal een badpak aan terwijl er maar 2 meisjes bij zaten, als de nood hoog is!
De begeleiders waren ook begaan maar een jonge jongen sprong er echt uit, hij was zo lief voor de kinderen zo jong maar zo bezorgd en lief!
De vrijwilligster die er nu heeft gewerkt is een gepensioneerde dame :)en onwijs enthousiast, zij heeft voor haar opvolgster een lange lijst met allemaal tips gemaakt.
Het is een mooi project en je kan er heel veel betekenen maar het is ook heel zwaar!
Na de lunch moesten de kleintjes eigenlijk slapen maar dat lukte echt niet, ze waren veels te opgewonden van het spelen, een uitje zoals deze kost heel veel tijd dus dat gebeurt niet zo vaak.
Alleen al het aankleden van de kinderen neemt zoveel tijd in beslag, en dan nog al die kinderen in de bus , rolstoelen , krukken, maar als je dan die blije gezichten ziet! wij zouden het zo weer doen:)
Vanavond tijd om onze rugtassen weer in te pakken , morgenochtend 7.15 worden wij opgehaald voor onze Safari dit weekend! Heel leuk maar deze dag moet eerst verwerkt worden, zeker als je toch weer een schrijnend verhaal over een kindje te horen krijgt.
Dit project heeft eerlijk gezegd mijn hart gestolen, wie weet.......
30 kinderen, 18 begeleiders en 11 vrijwilligers, dit was wel nodig met deze kinderen. De meeste kinderen hadden een lichamelijke handicap en na bv een operatie aan een klompvoet gaan ze hier revalideren, sommige kindjes hadden toch ook een geestelijke beperking, soms voor ons lastig in te schatten.
De kleine kinderen vermaakten zich prima met een badje en wat schepjes en harkjes, wij hoefden ze alleen maar te ondersteunen en vooral mee te spelen, alleen maar blije kinderen:)
De grotere kinderen hadden het onderling gezellig met elkaar en zij hielpen elkaar ook onderling.
De kinderen hadden allemaal een badpak aan terwijl er maar 2 meisjes bij zaten, als de nood hoog is!
De begeleiders waren ook begaan maar een jonge jongen sprong er echt uit, hij was zo lief voor de kinderen zo jong maar zo bezorgd en lief!
De vrijwilligster die er nu heeft gewerkt is een gepensioneerde dame :)en onwijs enthousiast, zij heeft voor haar opvolgster een lange lijst met allemaal tips gemaakt.
Het is een mooi project en je kan er heel veel betekenen maar het is ook heel zwaar!
Na de lunch moesten de kleintjes eigenlijk slapen maar dat lukte echt niet, ze waren veels te opgewonden van het spelen, een uitje zoals deze kost heel veel tijd dus dat gebeurt niet zo vaak.
Alleen al het aankleden van de kinderen neemt zoveel tijd in beslag, en dan nog al die kinderen in de bus , rolstoelen , krukken, maar als je dan die blije gezichten ziet! wij zouden het zo weer doen:)
Vanavond tijd om onze rugtassen weer in te pakken , morgenochtend 7.15 worden wij opgehaald voor onze Safari dit weekend! Heel leuk maar deze dag moet eerst verwerkt worden, zeker als je toch weer een schrijnend verhaal over een kindje te horen krijgt.
Dit project heeft eerlijk gezegd mijn hart gestolen, wie weet.......
-
14 Februari 2013 - 19:37
Titia:
Hoi Von!
Wat doe je weer een ervaring op daar! Echt geweldig !
Je moet het wel kunnen allemaal, en jij kan het, zou er haast jaloers op worden.
Hoop echter wel, dat je het bij een jaarlijks project houdt, en er niet je beroep van gaat maken, hoe zeer ik het de kindertjes etc ook gun.
Geniet er nog maar even goed van, en in de nachtelijke uurtjes een beetje bij proberen te komen om vervolgens de volgende dag weer aan te kunnen.
Ik kijk nu al uit naar jouw volgende verslag.
dikke knuffel, Titia -
14 Februari 2013 - 19:54
Janna:
Hoi Yvon,
Dus een prachtige dag en een prachtige ervaring! Heerlijk om wat later weer op terug te kijken.
Dit weekend op safari: wauw! Genoeg volle batterijen voor je fototoestel? Genoeg lege kaarten??
Hier is het weer wit, met ijzel, dus geniet maar lekker van die 28 graden daar. Beter wat zweetdruppeltjes dan dikke truien, toch? Geniet van de safari en doe Chris de groetjes. XXX -
14 Februari 2013 - 20:59
Rina:
Hoi Yvon
Wat een belevenis en ervaring heb je weer op gedaan. Ik kan me voorstellen dat het heel zwaar werk is.
Dus goed dat je het weekend lekker kan ontspannen. Ben weer benieuwd naar je verhalen over de safari
Veel plezier xx
-
14 Februari 2013 - 23:10
Michel:
Hoi Yvonne,
Genoeg variatie in "werk"daar . Na de moutain bike tocht nu safari . Niet gek allemaal, maar tussendoor kan je daar toch het een en ander betekenen ! En dat doen jullie goed.
Hier een winters dagje . Lichte sneeuw en samen met Gabri heerlijk gelopen. Lekker bij gekletst, koffie bij Johannes Hof ,, dus zeker voor herhaling vatbaar !
Ik ga zaterdag voor een week skieen in Oostenrijk en daarna, 28 feb ga ik voor 5 dagen met mijn nichtje Aimee, naar Barcelona. Dus veel reactie's van mij zul je niet meer zien .
Jullie nog een heel goed tijd , haal er uit wat er uit te halen valt en geniet ervan . Groet MIchel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
