Children's Home
Blijf op de hoogte en volg yvonne
13 Februari 2013 | Kenia, Msambweni
Vandaag met AnneSophie(vrijwilligster)naar haar project(in Mombasa ) geweest, een weeshuis voor kinderen tot 18 jaar. In Kenia ben je ook al wees als 1 van je ouders niet meer leven. Anne Sophie helpt in een kleuter klasje van ongeveer 12 kinderen. Maar er is geen structuur of het was er vandaag niet, de juf bleef best lang weg en de kinderen waren druk en lagen of stonden op tafel! Op "onze" school zien wij dit echt niet.
Wij kregen nog een rondleiding door het gebouw en het zag er allemaal netjes uit, 1 etage voor de meisjes, 4 meisjes per kamer en elk ouder kind krijgt een jonger kind bij zich en een etage voor de jongens, geen grote slaapkamers maar in ieder geval een bed en een kast.
De jongens en meisjes kamers waren precies hetzelfde met dit verschil dat de meisjes allemaal meerdere schoenen hadden staan , grappig toch!
AnneSophie gaat altijd na de lunch weer naar huis en wij waren iets eerder weggegaan naar het oude centrum van de stad om toch nog wat kadootjes te kopen. Wij stonden net af te dingen bij een verkoper en opeens stond de man van onze vorige shopdag voor onze neus, ha ha alsof hij het wist. Dus wij werden ook deze keer weer overal heen gebracht, geen lastige verkopers met een Keniaan naast je en natuurlijk iets meer gekocht .
Met de tuktuk weer terug naar backpackers hostel via een omweg want de bestuurder van deze tuktuk had een ander adres bedacht, ja ja of wij maar weer wat meer wilden betalen! Moest wel want wij hadden geen idee waar wij zaten(achteraf niet ver ).
Vlakbij ons logeeradres is er een strand en op weg daar heen zagen wij aapjes in de tuin van een vakantiehuis dus fototoestel erbij en opeens werden wij aangesproken door de bewaker of wij in de tuin de apen wilden bekijken, natuurlijk wilden wij dat wel en gelijk ook maar een rondleiding door het vakantiehuis gekregen!
Morgen naar het strand met de kinderen van het APDK(school voor gehandicapte kinderen)30 kinderen en 20 begeleiders , spannend maar eerst nog de nacht doorbrengen hier, pff stapelbedden met z'n zessen. Ik wil terug naar mn eigen bed in Msambweni!:)
Wij kregen nog een rondleiding door het gebouw en het zag er allemaal netjes uit, 1 etage voor de meisjes, 4 meisjes per kamer en elk ouder kind krijgt een jonger kind bij zich en een etage voor de jongens, geen grote slaapkamers maar in ieder geval een bed en een kast.
De jongens en meisjes kamers waren precies hetzelfde met dit verschil dat de meisjes allemaal meerdere schoenen hadden staan , grappig toch!
AnneSophie gaat altijd na de lunch weer naar huis en wij waren iets eerder weggegaan naar het oude centrum van de stad om toch nog wat kadootjes te kopen. Wij stonden net af te dingen bij een verkoper en opeens stond de man van onze vorige shopdag voor onze neus, ha ha alsof hij het wist. Dus wij werden ook deze keer weer overal heen gebracht, geen lastige verkopers met een Keniaan naast je en natuurlijk iets meer gekocht .
Met de tuktuk weer terug naar backpackers hostel via een omweg want de bestuurder van deze tuktuk had een ander adres bedacht, ja ja of wij maar weer wat meer wilden betalen! Moest wel want wij hadden geen idee waar wij zaten(achteraf niet ver ).
Vlakbij ons logeeradres is er een strand en op weg daar heen zagen wij aapjes in de tuin van een vakantiehuis dus fototoestel erbij en opeens werden wij aangesproken door de bewaker of wij in de tuin de apen wilden bekijken, natuurlijk wilden wij dat wel en gelijk ook maar een rondleiding door het vakantiehuis gekregen!
Morgen naar het strand met de kinderen van het APDK(school voor gehandicapte kinderen)30 kinderen en 20 begeleiders , spannend maar eerst nog de nacht doorbrengen hier, pff stapelbedden met z'n zessen. Ik wil terug naar mn eigen bed in Msambweni!:)
-
13 Februari 2013 - 18:49
Janna:
Hoi Yvon,
Ik zou bijna denken, dat je een hemelbed hebt staan in Msambweni, zo graag wil je terug ;-)
Wat leuk, dat je ook andere "projecten" kunt zien en er dan achter komt dat "jouw" kindjes toch een stuk beter gedrag vertonen op school. Grappig, van die schoentjes. Toch een aangeboren vrouwen-gen denk ik. En prachtig, jullie privé rondleiding door de apen-tuin en vakantiehuis.
Succes morgen! Gewoon rustig blijven, anderhalf kind is te overzien, toch? En vaak kunnen ze meer dan je denkt. Ik ben benieuwd of ze daar net zulke zwarte humor hebben als hier!
Maak er in ieder geval een mooie en gedenkwaardige dag van!!!
Dikke knuffel voor jullie allebei! -
14 Februari 2013 - 16:41
Petra:
Yvonne, wat maken jullie veel mee zeg en wat heerlijk dat jullie de ervaringen samen kunnen delen!
Als jullie ooit weer naar Nederland komen (we missen jullie hoor)kijk je met weemoed terug. Maar je moet er geweest zijn denk ik om je voor te kunnen stellen hoe het daar werkelijk is. Mijn moeder is in November naar Zuid-Afrika geweest, onvergetelijk, ze heeft het er nog elke dag over.
Hier "regent" het ijzel, m'n fiets was vanochtend een ijspegel, spekglad op de weg, vast druk in RKZ.
Geniet samen, natuurlijk af en toe afzien, maar de mensen daar zijn vast blij dat jullie er zijn.
En die film over Europese vrouwen die naar bv Kenia gaan voor aandacht van een man??? Is het jullie al overkomen? Ik bedoel natuurlijk of je deze dames en heren al hebt gespot? Ha ha.
Lieve groeten Peet -
15 Februari 2013 - 14:57
Willeke Zeijlemaer:
Hey Yvonne en Christa,
Jullie beleven het toch weer heel anders dan ik.
Toen ik met Anne Sophie naar het schooltje ging, verbaasde ik me dat de kinderen zo rustig zaten te rekenen. De ochtend verliep juist wel gestructureerd. Zo kan het ook , dacht ik nog.
De groep was veel overzichtelijker in Children's Home. Maar ja, als er geen leraar is, dan weet ik wel wat er gebeurd...ha, ha!
Maar jullie hebben dan ook het geluk dat er in level 1 en 2 in Blessed Camp nu een onderwijzeres is, die het op een leuke manier doet. Ze is er hoop ik toch nog wel...?
Zo te lezen hebben jullie genoeg tijd om wat van de omgeving te zien. Geniet er maar van.
Ook veel plezier tijdens de safari. Het is prachtig.
Ik moet nog steeds wennen. Het is niet voor te stellen wat dit betekent, maar als jullie terug zijn ervaren jullie misschien wel iets soortgelijks.
Ik mis de kinderen en Phoebe en nog meer mensen en het land, de zon...
Nog een mooie tijd en de hartelijke groeten aan iedereen.
Liefs,
Willeke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
